Кто сказал, что старость – это не время, чтобы покорять новые вершины? Уверенные в этом пессимисты просто не знакомы с Фатьмой Челебиевой. Эта удивительная женщина, пережившая раскулачивание, депортацию, трудное возвращение домой, в 79 лет начала собирать крымскотатарские пословицы и поговорки и … писать стихи. Она посвящает их ушедшему мужу, своему народу и Родине. В нашей подборке несколько стихотворений поэта из народа.
АСРЕТЛИК
44-джи йыл эди, 18 майыс.
Чыкъып кеттик
Ветандан
Агълай-агълай.
15-дакъкъа бердилер,
«Азырланынъ!»- дедилер.
Тюфек тутып къаршымызда,
«Давай,скорей!» -дедилер.
Вагонларгъа толдурып,
Къапыларны яптылар.
Къалмадымы кимсе деп,
Эр бир ерни бакътылар.
Вагонларда хасталанып,
Чокъ халкъымыз кечинди.
Чаресизден комюльмейип,
Ёллар бою сепильди.
Алып келип бизлерни,
Дагъыттылар эр ерге.
Сой-соптан айырып,
Къоймадылар бир ерге.
Чыкъармайып бир ерге,
«Комендант режим» яптылар.
Барайым десенъ сой-сопкъа,
«Конвой» къошып къойдылар.
Эр айда эр бир киши
Имза чекмек шарт эди.
Бир себептен баралмасанъ,
15 кунюнъ бар эди.
Бу миллетте айып ёкъ деп,
Горбачёв бизни акълады.
Бутюн дюнья арасында
Сайгъымызны сакълады.
Къалып кетти Ветанда
Байлыгъымыз,
Къайтып келейик десек,
Ёкътыр чаре-алымыз.
Чокъ заметнен къыйналып,
Къайтып кельдик Ветангъа.
Эв дегиль, шей дегиль —
Ер бермейлер эв къурмагъа.
Бизим ишкир халкъымыз
Ерни «захват» алдылар.
Аилеси яшамакъ ичюн
Эвлерини къурдылар.
Къайтып келип Ветангъа,
Салкъын сувны ичемиз.
Келялмай къалгъан сой-сопкъа,
Асретликни чекемиз
Ветан бизни
Сарып алды къучагъына,
Джанымыз феда
Юртумызнынъ таш-топрагъына.
Ветан ичюн джан куйдюрип,
Чокъ халкъымыз ёкъ олды.
Ана топракъкъа иришалмай
Янып-куйип ёкъ олды.
ВЕТАН
Омюр аркъадашим Назим
хатырасына багъышладым
Къырым меним Ветаным
Авасы темиз
Этрафыны орагъан
Эки денъиз
Ель эскенде саллана
Ешиль терек даллары
Эр бир ерде эв къурды
Къырымтатар баллары
Чокъ ерлерде къурылгъан
Минарели джамилер
Бу джамининъ усталары
Бизим гузель йигитлер
Кезип юрдим Ветанымнынъ багъларында
Эмде юксек котерильдим дагъларына
Дагъларындан шырылдап сувлар акъа
Йырлап тургъан къушчыкълары санъа бакъа
Багъларында мейвалар
Шекер-шербет
Бир-биринен дост яшай
Халкълар мабет
Ешиль багълар
Созылгъан бойдан-бойгъа
Мусафирлер юрелер
Тойдан-тойгъа
Ешиль ярым адада
Ветанымыз
Ветаным деп джаныны берди
Чокъ халкъымыз
ЭЛЬВИДА
Узакъ вакъыт хасталыкънен
Баралмадым чокъ ерге
Язнынъ сыджакъ кунюнде
Барайым дедим денъизге
Денъиз суви сыджакъ эди
Кейфленип ювундым
Кунеш нуры кучл. экен
Билялмадым урулдым
Алып барып хастаханеге
чокъ арекет яптылар
Эджелим меним шундан экен
Гъафлетде къалдылар
Бала-чагъам, сой-сопым
Йыгъылдылар башыма
Эллеринде явлукълар
Толды козьлер яшына
Эльвида меним достларым
Разъы олынъ
О дуньягъа мен ичюн
Дувалар окъунъ.
Акъмесджит, 2010 йыл